به نقل از «فرارو»

علائم حساسیت نوزادان به شیر

تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۶۷۷۷۹

امیرحسین حسینی فوق تخصص اطفال، با اشاره به اینکه حساسیت نوزادان به شیر مسئله‌ای نسبتاً شایع است، گفت: این مسئله یکی از شایع‌ترین مواردی است که از ابتدای تولد بسیاری از والدین با آن مواجه هستند.

وی با اشاره به اینکه خیلی از مادرانی که نوزاد را با شیر خود تغذیه می‌کنند پیش از هر نشانه‌ای برخی مواد غذایی را حذف می‌کنند، افزود: در ابتدای تولد این ذهنیت وجود دارد که باید لبنیات از سبد غذایی مادر حذف شود، این اقدام اشتباه منجر به حذف مهم‌ترین منابع غذایی می‌شود که ضرر آن متوجه مادر و نوزاد است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حسینی با بیان اینکه شیرخواران توسط شیرمادر و فرموله‌های شیرخشک تغذیه می‌شوند، خاطرنشان کرد: در دسته اول نیازی نیست به صورت خودسرانه هیچ منبع غذایی اصلی از رژیم غذایی مادر حذف شود، برخی از مواد غذایی مثل فست‌فود‌ها و مواد غذایی صنعتی، چون فاقد ارزش غذایی هستند، در سبد غذایی جایی ندارند و عملاً حذف آن‌ها تأثیری هم در روند رشد نوزاد نخواهد داشت.

وی تاکید کرد: حذف مواد غذایی حساسیت‌زا مثل پروتئین‌های گاوی، لبنیات، گندم، غذا‌های دریایی، آجیل‌ها، گوشت یا سویا نباید به صورت خودسرانه انجام شود.

حسینی با اشاره به اینکه در مواردی مشاهده دفع مقدار زیادی خون در مدفوع خطرناک است، افزود: دفع رده خون به مقدار جزئی اهمیت چندانی ندارد، ولی افزایش دفع مدفوع اسهالی، بلغم زیاد، علامت‌های پوستی به شکل اگزمای پوستی و یا علامت‌های تنفسی نیاز به بررسی بیشتر توسط پزشک متخصص اطفال را دارد.

وی ادامه داد: در حساسیت نوزاد به شیر، متداول‌ترین و اولین احتمال، حساسیت به پروتئین‌های گاوی است.

حسینی با اشاره به اینکه در درجه اول باید شیر گاو، شیرپاستوریزه و یا گوسفندی و یا سایر دام‌ها از سبد غذایی مادر حذف شود، خاطرنشان کرد: اگر با حذف شیر شرایط نوزاد بهتر نشود باید در بازه‌های زمانی دوهفته‌ای سایر مواد غذایی تا رسیدن به شرایط طبیعی نیز حذف شود.

وی ادامه داد: با حذف غذایی که نوزاد به آن حساسیت دارد، رفته رفته شرایط سلامت نوزاد عادی می‌شود بنابراین مادر باید حداقل در بازه زمانی ۶ تا ۹ ماهه رژیم عاری از ماده حساسیت‌زا را رعایت کند.

حسینی درباره شیرخوارانی که از فرموله‌ها و یا اصطلاحاً شیرخشک استفاده می‌کنند نیز گفت: اگر به هر دلیلی مادر قصد شیر دادن به کودک را نداشته باشد، باید از شیرخشک‌های معمولی شماره یک استفاده شود و اگر مواردی از حساسیت مثل اگزمای پوستی، اسهال، دفع خون در مدفوع، علامت‌های تنفسی مثل سرفه زیاد، حساسیت، خس‌خس و صدایی شبیه سوت‌زدن هنگام تنفس دیده شد، در درجه اول احتمال حساسیت به پروتئین گاوی وجود دارد.

وی گفت: در تغذیه نوزاد دچار حساسیت به پروتئین‌های شکسته شده، باید از پروتئین‌های هیدرولیزه و مخصوصی که توسط متخصصان آلرژی و کودک تجویز می‌شود، استفاده کرد.

حسینی، توجه به سابقه ابتلاء به آلرژی در خانواده‌هایی که سابقه آلرژی به پروتئین‌هایی گاوی در نوزادان قبلی خانواده وجود داشته را خواستار شد و تاکید کرد: در این موارد اگر مادر به هر دلیلی قصد دارد از شیر‌های فرموله شده استفاده کند باید از شیرخشک‌هایی که پروتئین آن‌ها شکسته شده است، استفاده کند.

به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اگر نوزاد همچنان به شیر‌های معمول مخصوص پروتئین گاوی هم واکنش حساسیت‌زا نشان داد، طبیعتاً باید به سراغ فرموله‌های مخصوص برویم که پروتئین آن در مقادیر بیشتری شکسته شده است.

حسینی توصیه کرد: برای بررسی و درمان شیرخواران مبتلا به حساسیت به شیر مادر و یا شیر‌های فرموله شده باید مداخلات بیشتری توسط پزشک فوق تخصص گوارش و یا آلرژی انجام شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه مواد غذایی حذف شود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۶۷۷۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.